Yığınla umutlarım vardı.
Gerçekleşmeyince her yanımı yaralar sardı.
Kabuk kabuk oldular.
Büyük yaralarımın içine irili ufaklı yaralar doldular.
Birlik olmayınca yaptıkları savaşta yenildiler.
Ölenler öldü, ölmeyenler bilinmez ki nereye gittiler?
Yer yarılmış gibi kayboldular.
***
Yılmadım ama…
Kimi gün kendi inimde büzüşüp
Yeni umutların peşine düşüp
Zar zor da olsa nefes aldım.
Biraz kendime gelince her yandan sesler duyar oldum.
Haydi dediler.
Çık yola!
Ola ki yeni yolda işlerin hayrola!..
***
Gerçekleşmeyen her umudumdan türeyen yaralar.
Kat be kat olmuşlardı.
Her biri diken gibi derimi delmişlerdi.
Yepyeni umutlar için çıkınca yola.
Üsteki yaralarım alttakilerin üstünü örttüler.
Onun da üstünde yeni umutlar yeşerttiler.
Canıma binlerce can kattılar.
***
Bilsinler ki umutlarımın sonu gelmeyecektir.
Bedenim yenilse de ruhum yenilmeyecektir.
Her yenilmenin ardından inancım,
Yeniden yeninden tazelenecektir.
Hüseyin Yeğin
sislioda. Com
Anasayfa
