Gramajı düşmüş ekmeğin! 200 gr olmuş yediğimiz ekmek. Fiyatı da bir lira…
Gözlerde endişe, hatta korku yer etmiş. “Ya ekmeğin fiyatı artarsa, ne halt edeceğiz?” diyerek endişelenenlerin sayısı az değil.
Hükûmet uzatmış başını halkın arasından güvence veriyor:
”Ekmeğin fiyatı artmayacak” diye bas bas bağırıyor. “Gramajda zaman zaman oynamalar olabilir. Ama fiyatı değişmeyecek…”
Öylesine ciddi, öylesine sıkı fıkı bir görüntü sergiliyorlar ki sanırsınız insan hakları evrensel beyannamesine bir madde ekleyecekler!..
”Varsın gramajlarda değişiklik olsun. İlerde de benzeri uygulamalar yapılsın; amma fiyatı artmasın. Yalnızca bir lira kalsın yeter,” diye avunanlar birbirine bakıyor teselli olsun diye.
Yine de ekmeğin gramajı düşe düşe bir lokmanın altına düşmesini isteyen yok!..
***
Ve ahırlarımız…
Yalnız, kızgın ve kimsesiz kalmış ahırlarımız.
Hayvan kalmamış içlerinde! Olanların sayıları ise iyice azalmış. Kendini bilmezin biri bağırıyor öbür taraftan:
”Ahırlarımızı boşaltmalarının sebebini çok iyi biliyoruz. Bizden gizlemeye çalışıyorlar ama iyi kötü kulağımız delik bizim de. Şaka maka hapishane yapacaklarmış…”
Boşalan ahırların cezaevi olacağını düşünmek pek akıl kârı değil, ama öyle diyorlar işte!..
Bir vatandaşımız da yanındakinin kulağını fısıldıyor:
“Boşalan ahırların hapishane yapılma ihtimali kuvvetlidir. Hem çok görülmemeli böyle bir girişim... Sen duymadın mı? Ayvalık’ta hastane yapacağız diye, halktan toplanan bağışlarla yapılan hastane binasını Ayvalıklıların, ‘Bari okul olsun’ ısrarlarına rağmen cezaevi yaptıklarını duymayan kalmadı…”
Aynen böyle! Ahırlarımızdaki hayvanların sayısını azalta azalta hayvancılığın belinin ortasına küreği indireceklermiş. Tabii ki ahırların böylesine yalnızlaştırılması doğru olmasa gerek…
Ya yiyeceğimiz onca etler nereden gelecek?
***
Halkımız ekmekle et arasında boğuşup dururken Hükûmetimiz ABD’ye NOTA verdi. İran asıllı işadamı Reza Zarrab için!..
”Zarrab neyimize gerek?” diye soran olmadı bile!..
Amma…
”Zarrab federal hapishanede, tutuklu,” bilgisini veren ABD’lilerin ağzı kulaklarına varmıştır mutlaka…
***
Sayın Cumhurbaşkanının Katar’da Türk Askerine hitaben yaptığı konuşmada önemli mesajlar verdiğini gördük.
Tabii ki genel seçimlerin havasını unutup unutmadığını bilemeyiz.
Et ve ekmek sorunu ile ahırlarımızın daha nice boş bırakılacakları sorunlarına çözüm getirip getirmeyeceğini de bilemeyiz.
Ama duyduk ki “Metal Yorgunluğu” kurbanlarının sayısını daha epeyce artıracakmış…
Belediye başkanlarından sonra sıranın parti içindeki metal yorgunlarına geldiği söyleniyormuş. Öyle ki bunlar tamamlandığında sırada Bakanlar varmış! Öyle söylüyorlar…
AKP Başkanı’nın, tüm partiler için geçerli olan en büyük zaafın “yozlaşma” ve “hantallaşma” kaynaklı olduğunu bu durumun ise AKP’yi esir almasına asla izin vermeyeceğini söylüyorlar sağda solda.
Ve bir de deniyor ki:
AKP’nin 2019 seçimlerine yenilenmiş ve eski dinamizmini yakalamış hâlde girmesi için akla hayale gelebilecek her girişimde bulunacaklarmış… Sözün burası iyi anlaşılsın diye tane tane söyleyip kuvvetlice vurgu yapılıyormuş üstelik.
Aslına bakarsanız doğru bir gidiş. İzlenmesi gereken yol bu olmalı değil midir? En küçük ölçülerin dahi dikkate alınacağı, tüm alanların gözden geçirileceği her parti için ilke olmalıdır. Elbette ki aklın ve bilimin eşliğinde…
***
Ama iktidarda ne pahasına olursa olsun kalmak isteği doğru değildir.
Bu yol tehlikelerle ve bunalımlarla doludur. Risklerin doruklara tırmanıp yokluğa, bitişe doğru açıldığı bir kapıdan içeri girmek gibidir. Tarihsel yazgıların zorladığı durumlar istisna edilirse, benzeri yöntemlerin kurbanı olmakla karşı karşıya kalan toplumlar aynı zamanda yoklukla tanışacaklardır.
Parti olduktan sonra ülkesinin çıkarlarını her şeyin üstünde tutan İYİ Parti olmalı…
Hüseyin Yeğin
sislioda.com
Anasayfa
