Dilipak Alev Alev…

Kaygı dolu günlerimiz birbirini izliyor!
İktidarın ülkeyi alıp götürdüğü yolun doğruluğundan şüphe edenlerin sayısı artıyor! Memnuniyetsizlerin ve geleceği karanlık görenlerin sayısı da öyle!..
Yandaşlardan bile ses edenler var! Kimi utanç dolu, kimi tedirgin ve üzüntülü… Bir iki çatlak hırıltıyla kendini gösteren seslenmelerin sayısı artmaya ve tonu yükselmeye başladı. İyi niyetli ve yumuşak tonlu eleştiriler gittikçe sertleşmekte, hatta yenilir yutulur olmayan lokmalara dönüşmektedir.
İçlerinde cesur ve gerçekçi olanlar da var… Abdurrahman Dilipak bunlardan biri…
Ve öyle görünüyor ki Abdurrahman Dilipak Alev Alev…
***
Yeni Akit yazarı Dilipak’ın “Din Elden Giderse” başlığıyla yazdığı yazı tam bir ibretlik! Kişisel olarak katılmadığımız görüşlerin de serpiştirildiği bu yazının iktidar yanlısı olsun ya da olmasın düşünen herkes tarafından okunması gerektiği kanısındayız. Yazıdan aldığımız aşağıdaki bölümler bize hak verdirecek yeterliktedir. Dilipak bu yazıda iktidara seslenerek der ki:
“…Başımıza gelen felaketler, Şeytanın ve düşmanlarımızın hilelerinin sonucu değil, bizim zaaf ve yanlışlarımızın sonucudur…Biz ‘Allah’ın ipi’ni bıraktık, Allah da bizim ipimizi bıraktı…”
Başımızda felaketlerin dolaştığı daha nasıl itiraf edilebilir?
Yanlışlar kervanının bitmeyen dizilişi daha nasıl açıklanabilir?
Doğrudur!
Başımızda şimdiye dek görülmemiş felaketler dolaşıp durmaktadır. İktidar yanlışlar üstüne yanlışlar yapmaktadır. Ancak sanki bunların hiçbiri olmamış gibi hareket etmektedir. Dış politikayı bir yana bırakalım! İktidar, kalkınmaya ilişkin kökeni bilinmeyen bir sıra ekonomik sayılar vererek dünyanın önde gelen ülkeleri arasında olduğumuz yalanını söylemiyor mu?
***
Dilipak:
“…Bakın 28 Şubat’ta zulüm vardı ve direndik. Ama bugün iktidar ve servet bizi şımarttı. Gücümüz ve servetimiz aklımız ve imanımızın önüne geçti. Sabrı ve şükrü bırakıp dünya malı, makamı için birbirimizle didişmeye başladık… Hızla dünyevileşiyoruz.” derken ne kadar haklı değil mi?
İktidar ve servetin kimleri şımarttığını en küçük bir şüpheye meydan vermeden ne güzel açıklamış değil mi? İbret olsun diye bir daha tekrarlayalım:
Bugün iktidar ve servet bizi şımarttı.
Gücümüz ve servetimiz aklımız ve imanımızın önüne geçti.
Saraylar yetmezmiş gibi 300 odalık konukevleri sıraya girdi. Lüks arabalarla cirit atanların sayısı alabildiğine çoğaldı. Lüks camiler dindarların bakışını değiştirdi. Diyanet İşleri Başkanı’nın altına çekilen arabayı, israf konvoyunun hırçınlaşarak ülkeye verdiği zararları, bir bakanın 700 bin liralık saati hediye olarak kabul ettiğini düşünün. Kamu mallarının peşkeş çekilirken en küçük bir rahatsızlık duymayanların, ellerini ovuşturduklarını vb…
***
Dilipak devam ediyor:
“…Dün çile’yi yüceltiyorduk, şimdi ‘haz’zı, dün ‘tevazu’yu yüceltiyorduk, şimdi ‘kibir’le tanışıyoruz, dün ‘veriyorduk’, ŞİMDİ ALMAYA ÇALIŞIYORUZ. Dün ölümü ve ötesini düşünüyorduk, şimdi YAŞAMANIN HAZZI VE KEYFİNİ düşlüyoruz..”
“…Bizden öncekilerin düştükleri çukura biz de düştük. Şimdi düşünüp bu yoldan uzaklaşmamız gerek..”
Gerçeğin çarpıcı dili ne kadar da sivri! Bir o kadar da sevimli…
“Dün ‘veriyorduk’, ŞİMDİ ALMAYA ÇALIŞIYORUZ.”
Bu sözlerin muhatabı elbette AKP ve ülkenin yönetiminde görev alanlardır. Utançla okuyacaklar onlardır. Eğer başarabilirlerse ders alacaklar da onlardır…
Bir de onlara destek çıkanlar…
Yani Bahçeli…
Bir de.
Destici okumalıdır bu uyarıları…
Okumalı ve başlarını iki elleri arasına alıp derin derin düşünerek; “Eyvah! Ben ne yapmışım?” sorusunu bir an önce vicdanlarına sormalıdırlar…
***
Dilipak’ın diyecekleri bitmemiştir daha. Ve önemlidir bundan sonra söyledikleri de… Der ki:
“…İşi ehline vermiyorlar, haksızlık kimden gelirse gelsin, kime yönelik olursa olsun, mazlumdan yana olup, zalime karşı çıkmıyorlar. Hani zalim babamız da olsa, mazlum düşmanımız da olsa, adaletten sapmayacaktık?”
Son cümleyi tekrarlayalım:
“Hani zalim babamız da olsa, mazlum düşmanımız da olsa, ADALETTEN SAPMAYACAKTIK?”
Adalet Yürüyüşüne karşı çıkanların adaleti ne durumda bıraktıklarını, bundan daha güzel ve anlamlı bir şekilde anlatan ne olabilir ki?
Evet adaletten sapmışlardır. İfade edilen budur…
Peki, madem adaletten saptılar, neden Adalet yürüyüşünü provoke etmek için ellerinden geleni artlarına koymazlar? Neden adaletin tesisi için ellerinden ne geliyorsa yapmıyorlar?
***
Umut ve kaygının kol kola gezeceği günler çok yakın! İktidarın adalet yürüyüşüne halkın katılımını değerlendirme biçimi yakışıksız, haksız ve hatalarla dolu… Halktan bu denli ürkmeyi gerektirecek bir durum mu var?
İşi daha da ileri götürüp İstanbul’un bir isyan hazırlığı içinde olduğunu söyleyenler var. Hatta bunun için tarih bile veriyorlar:
06 Temmuz…
Adalet Yürüyüşünde kuyruklar, iktidarın rahatsız olmasına sebep olacak katılımlarla uzadıkça uzuyor. Tabii ki bu uzunluk memnuniyetsizliğin belirtisidir. Türkiye’nin sorunlu bir ülke hâline getirildiğinin kanıtıdır.
Bunu bildiklerinden endişeliler!.. Hatta tanımı yapılamaz türden değişik, yüz mimiklerini etkileyen, bakışlardaki parlaklığı alıp götüren bir yürüyüş bu…
Ne var ki provokasyonların birbiri ardınca geleceği günler de yakın! Belli ki Adalet Yürüyüşünü kendi başına bırakmayacaklar. Çirkinlik, yalan ve iftira dolu eylemlerin fışkıracağı günler geldi gibi.
Artık her gün yeni bir sıkıntıya gebe!..

AÇIKLAMA:
Sayın Abdurrahman Dilipak’tan söz etmişken onunla ilgili birkaç bilgi sunmak isteriz, ama yine kendi sözleriyle:
“…Türkiye’de (Marfan Sendromu) tanısı konulan ilk vaka benim. Bu hastalıktan dolayı parmaklarım uzun, ellerim büyük, ayaklarım 47 numara, boyum daha uzun…kafamı çevirmeden arkamı görebilirim. Tedavi olamıyorum ama eklemlerim oldukça güçlü. Dolayısıyla parmak ve parmak uçlarım çok kuvvetli. Profesyonel olarak 15 yıldır resim yapıyorum. İslamiyet’te resim yapmanın yeri var…kullandığımız rakamlar, harfler de bir resimdir. Minareler heykeldir. Hatta Allah’ın isimlerinden biri Musavver yani resim yapan demektir…”
(Kendisine Allah’tan şifa ve başarılar dileriz.)

Hüseyin Yeğin

sislioda.com