Sayın Emekli Tuğgeneral Yıldıray Akseller’in 30 Temmuz 2022 günü ölüm haberini aldığımda derinden üzüldüm.
Kendisini Milli Savunma Bakanlığı Personel Daire Başkanlığı’na atandığı günden beri tanırım.
Görevine bağlı, zaman unsuru gözetmeksizin hizmet vermeyi ilke edinen biriydi. Çok çalışkan ve astlarına karşı sevgiyle bağlıydı. Onda simgeleşmiş ulus ve ülke sevgisinin itmesiyle Atatürk’ün gösterdiği bilim ve uygarlık yolunda ilerlemeyi ilke edinmişti. Doğruydu!.. Ödün vermediği tek şey doğruluğuydu. Hataları affetmesini bilir, ancak doğruluktan sapanlara karşı aynı yakınlığı göstermezdi. Her asker gibi biraz da yalnızdı…
***
Kalbinden rahatsızlığı vardı. Son günlerine doğru atalarının mezarlarını ziyaret etme özlemiyle yanıp tutuşmuş. Yanından hiç ayrılmayan, onun istisnasız tek dostu ve arkadaşı olan eşi Sayın Serpil Akseller’in desteğiyle bu isteğini Kurban Bayramı öncesinde gerçekleştirmişti. Bu süreçte adeta gençlik dönemlerini yaşamışlar!..
Dönüşünde: “Nasılsın?” diyen bir dostuna;
“Hamdolsun iyiyim. Günlerimi bekliyorum, sanırım çok kalmadı.” demiş…
Allah’ın rahmeti üzerinden eksilmesin. Yeri ve durağı cennet olsun.
***
Aşağıdaki şiiri Onun anısına ithaf ediyorum.
***
Yaşam başlangıç ve bitiştir.
Uzunu kısası olabilir.
Gün gelir ten ölür, can ölür.
Üstü örtülür kefenlenir.
Gelip gitmek gibi…
***
Gün olur.
Asıldığın yaşam ağacı kök salınca.
Toprağın derinliklerinde aradığını bulunca.
Yol gider ötelere.
Baktıkça dizi dizi duran tepelere.
Ha bugün ha yarın!
Alıp vermek gibi…
***
Eriyen karın.
Suyu değince göz pınarlarına.
Akıl cüce kalır.
Mut yayıldıkça damarlarına.
Yol uzamasın istersin.
O anın gelmesini an be an gözlersin.
Bitip yitmek gibi…
***
Sonra gözlerini kapatıp.
Allah’a yalvarıp.
Sende kalan en son emaneti.
Senden alanın gelmesini beklersin.
İşte böyle!
Yaşam başlangıç ve bitiştir.
Gelip gitmek gibi…
Hüseyin Yeğin
Anasayfa
