Başlangıçta “DİNİ BÜTÜN BİR GENÇLİK” geliyor söylemleri benim için, bizim için heyecanlandırıcı, sevindirici bulunmuş, alkışlarla karşılanmıştı. O yıllar çocukları, yakınlarının çocukları üniversiteye gidenler, çocuklarının nasıl yetiştirileceğini meraklar gözler oldular. Üniversiteye giden gençlere sahip olduğumuz için nasıl bir eğitim verileceğini, yöntemlerinin neler olduğunu da adım adım izlemeye başladık.
Gördük ki gençlik Devlet eliyle değil, başka kurum ve kuruluşlarla (!) eğitilmeye çalışılıyor… Sokak, okullar, eğitim yuvaları tamamen bunlara terk edilmiş! Öylesine sinsi, öylesine art niyetli, öylesine sahte gülüşler sergileyip amaçlarının dindar bir eğitimcilik olduğunu belirtiler. Biz de onlara güvenip belirttikleri yolda yürüyeceklerine, her alanda güvendik. Samimi ve içten güven duygularımız bir süre sonra onlara bir nevi teslimiyet bayrağı çekmemize sebep oldu.
***
Bir süre sonra uyanıldı!
Uyanıldı ama neler yaptıklarını, neler yapmak istediklerini anlamamız da bize çok çok pahalıya mal oldu. Nerdeyse bağımsızlığımız, ülkemiz elimizden gidiyordu.
FETÖ denilen musibet; hainliğini, sahteciliğini ve art niyetliliğini öylesine bir maharetle gizledi ki…
Sayın Erdoğan’ın her fırsatta yetişeceğini söylediği DİNDAR BİR GENÇLİK düşüncesi, yapılan teslimiyetten dolayı artık söylenmez, bahsedilmez oldu.
FETÖ işine geldiklerini korumağa, kendisinden menfaat sağlayabilecekleri gözetmeye ve korumaya başladı… Böylece taraftarlarına haksızca iş-güç mekânı temin eden, her işine geleni mubah sayan Fethullahçılar Dönemi başladı!..
Tamamının ele geçirilemediği gençliğin öbür tarafı yapılanları seyretmeye başladı. Olumsuzlukları çaresizce seyrederek kahrolup durdu. Devlet içinde kadrolaşmaya büyük önem veren FETÖ, kul hakkını hiçe sayarak yapılan sınavlarda tek söz sahibi oldu. Başkaları yok sayıldı…
Bilenle bilmeyenin bir olmadığını, kul hakkı yemenin İslamiyet’te yeri olmadığını bilenlerin çaresizliğe düşmesiyle dine olan inanç da sarsıldı. İslamiyet denilen mükemmelin mükemmeli bir dini ayağa düşürmeye çalışanlar şimdi bir hesap verme dönemine girdiler.
***
Ama…
Yapılan tahribatın karşılığı da yok maalesef!..
Büyük bir tahribata uğratılan gençliğin şu andaki görünümü korkunçtur. Kendisinde olması gereken hasletleri, özellikleri barındırmayan bu gençlik; sevgisiz, saygısız ve kendisine yöneltilen en masum kelimeyi bile düşünüp taşınmadan bir hakaret kabul eden, kaide-kural tanımayan, kendi menfaatlerini herkesin menfaatlerinin üzerinde gören; merhametten yoksun, zalim-gaddar…
Bu gençlik; zayıf, korumasız, yaşlı, çocuk, güçsüz ve engelli olanları tanımıyor!.. Üstelik bununla yetinmeyip onlara hakaretler etmeyi, hatta öldürmeye varacak eylemlere girişmeye dahi yeltenebiliyor. Bu yaptıklarını da sanki büyük işler yapmış gibi bir de tutup marifet sayıyor.
***
Ne yazık ki çizdiğim bu tabloyu bir senaryo olarak yazmıyorum. İşi bu noktaya götüren gençlerimizin sayısı üzülecek sayıda artmış durumda.
Olanlar, yapılanlar gün gibi ortada… Bu tabloyu görmemek de vahim bir sorumsuzluk olarak anlaşılmalıdır.
18-20 sene önceki hayatın içinde olan gençler şimdi 30, 35, 40 yaşlarındalar. Bu yaşlara bakılarak toplumların geleceği değerlendirilir. Bu yaşlar, geleceğin ne olacağının bilinmesini, anlaşılmasını sağlar.
Bunlar birer nişanedir.
***
Ne acıdır ki sadece gençlik değil, toplum da topyekûna varacak ölçüde bir tahribata uğramıştır. Öfke, gençliğin dışına sıçramış; insanlık ve adamlık münafıklık hâline gelmiştir. Büyük çoğunluğu İslam olan bu toplum, İslamiyet’te tarifi belirtilen hâle gelmiştir. Münafıklık; maazallah, hafazanallah…
Öncelikle gençliği, sonra da bütün toplumu kapsayacak şekilde yapılacak iyileştirmeye ihtiyaç vardır.
Önceliği toplum REFAHINA mı, yoksa toplumun adam gibi adam olmasına, insan olmasına mı vermeliyiz?
İyi yetiştirilmiş bir toplum kendi refahını da sağlar, geleceğini de…
***
Bütün bu olumsuzlukları bünyesinde barındıran bu gençliği “YOK” sayamayız!.. Yok sayarsak bir nesli geleceğimizi de yok saymış oluruz. Vebali günahı azap verici olur…
Öyleyse kaybedilmiş zamanı değil, kaybedilecek zamanı düşünerek örnek bir EĞİTİM SEFERBERLİĞİ ilan etmeli, devamlılığına da inançla, azimle, sebatla ve inatla ısrar etmeli peşini asla bırakmamalı; yaşama geçirilmesini sağlamaya çalışmalıyız.
Böylesine ağır yükü olan bu vebalden ancak ve ancak büyük bir sorumluluk almak suretiyle kurtulmamız mümkün olacaktır. Bu büyük zorluğu ve ender rastlanabilecek özveriyi göze alabilme cesaretimiz elbette olacaktır, olmalıdır da…
Böylesine ağır bir yükü kaldırmak da çok zor olacağından üstelenecekler için Allah’tan yardım diler, Allah yar ve yardımcıları olsun derim.
27.08.2020
Elâzığ
Bahadır Çatalpınar
https//www.sislioda.com
Anasayfa
