Afrin’de…
Perşembe günü.
Şehitlerimiz vardı… Yaralı gazilerimiz de… Kimi hafif, kimi yürekleri dağlayacak denli ağır…
Al kanlar içinde gencecik aslanlarımız uzanıyordu boylu boyunca yere. Ve taşındı bedenleri al bayraklara sarılı tabutlarda…
Mehmet Akif Ersoy’un:
”Ey, bu topraklar için toprağa düşmüş asker. Gökten ecdad inerek öpse o pak alnı değer…” deyişindeki coşku sarıp sarmaladı yüreğimizi. Bakışlarımızda burukluk vardı ama onur yüklü! Dudaklarımız yapışıktı birbirine adeta kasılmış!.. Başımız dik gelecekten emin olmanın gururunu buruk bir acıyla yaşıyoruz.
Üzüntülüyüz elbet. Acı dolu içimiz.
Ama sen düşmesen, ben düşmesem bu topraklar için toprağa kim düşüp de kurtaracak ülkemizi? Çocuklarımızın geleceği için daha huzurlu bir ortamı kim hazırlayacak? Kim hatırımız için canından olacak?
***
Hemen ertesi gün.
Cuma günü…
Cuma namazı öncesinde ve sonrasında şehitlerimiz ve gazilerimiz için dua edilecek diye emin adımlarla gittiğimiz camiden içeri girdik.
Vaaz veriyordu hoca.
Anlatıyordu, ama Afrin yoktu anlattıklarının arasında.
Daha önce anlatmış olmalı diye düşündük ve oturduğumuz yerde beklemeye koyulduk.
Vaaz sonrası duaların arasında da yoktu Afrin… Şehitlerimiz ve gazilerimiz…
Dış ve iç ezan derken hoca minbere çıktı. Olağan dua, ayet ve sözlerini sıraladı bir bir.
Bekliyorduk sıra Arfin’e gelsin diye.
Ellerimizi açıp şehitlerimiz ve gazilerimize dua etmek için.
Hutbe tamamlanmak üzereydi ve Afrin’in adı bile anılmamıştı.
Derken namaza geçildi.
Anlaşılan Afrin namaz sonrasına bırakılmıştı.
Namaz tamamlandı. Sünnet namazları kılındı, tespihler çekildi ve ellerimizi açıp duaya başladık.
Hocanın coşkuyla Afrin’den, şehit ve gazilerimizden söz etmesini bekledik. Ellerimiz açılıyken onlara da yer verilmesini istedik.
Hocanın “El Fatiha” deyip namaz ve duaların tamamlandığını duyurmasıyla afalladık!
Acaba unutulmuş muydu Afrin? Şehit ve gazilerimiz…
***
Ötede…
Sayın Cumhurbaşkanımızın Cezayir, Moritanya, Senegal ve Mali’yi kapsayan yoğun bir Afrika ziyareti vardı.
Oldukça verimli geçen görüşmeler yapıldığı ve temasların olumlu havalarda geçtiği söylendi.
”Yeni bir dünya düzeni kurulurken Afrika ile birlikte yürümek istediğimiz,” duyuruldu.
Dostluk ve yatırımlardan söz edildi.
***
Ziyaretler sırasında;
Sayın Cumhurbaşkanımız büyük hüsnükabul görmüş, samimiyet ve dostlukla karşılanmış ve bundan hayli etkilenmiş. Nitekim bu duygusunu:
“Bu muhabbeti asla karşılıksız bırakmayacağız. Afrika’yı ve Afrikalı kardeşlerimizi seviyoruz.” diye dile getirdi.
Gösterilen muhabbetin asla karşılıksız bırakılmayacağının nasıl olacağını bilemeyiz!
***
Ama,
Bu yanda.
Afrin’deki şehit ve gazilerimiz için Cuma namazı öncesi ve sonrasında yapılmayan duanın diğer camilerde de uygulanıp uygulanmadığını bilemiyoruz…
”Sadece bizim gittiğimiz camiye özgü bir uygulama mıydı?” Doğrusu bunu da bilemiyoruz.
Umarız bundan sonra benzeri durumların tekrarı önlenir.
Bu ülke kendisine (cumhurbaşkanına) gösterilen bir muhabbeti ve hüsnükabulü dahi karşılıksız bırakmak istemiyorsa:
“Bu ülke için canlarını seve seve verenler için de gerekli karşılığı verecek ve karşılıksız bırakmayacaktır.”
Bunun böyle olmasını umut etmek ve istemek en doğal hakkımızdır.
Hüseyin Yeğin
sislioda.com
Anasayfa
