O Ölmedi!.. ‎

Derler ki Münir Özkul öldü!. ‎
Gülüp geçerim ağzımın kenarıyla. ‎
Kendini halka adamış bir sanatçı ölür mü hiç? ‎
Ne zaman duydunuz siz bir Köroğlu’nun öldüğünü? ‎
Niye bilmez misiniz Karacaoğlan’ın dağlarda kırlarda yaşar olduğunu? ‎
Yahut bir Kemal Sunal’ın…‎
‎*** ‎
O Münir Özkul ki ustalar ustası, ‎
Bilge… ‎
Deyişiyle, bakışıyla hık demiş halkımızın burnundan düşmüş! ‎
Boy pos dersen yerli yerinde.‎
Hayret ki ne bir hayret! ‎
Kokusu bile halkımızın envai türlü kokularının karmaşası. ‎
Endamı, giyimi ve gülüşü. ‎
Durup durup ağlayışı. ‎
Kızgın olduğu zaman sevdiklerine bağırışı. ‎
Kinlendiğinde karşısındakini süzüşü. ‎
Hepsi hepsi sanırsınız ki kopyalanmış. ‎
Sokaktaki simitçiden, ‎
Gönlü temiz çöpçüden… ‎
‎*** ‎
Ölmedi o! ‎
Yaşıyor… ‎
Nereden duydunuz siz Yunus Emre’nin öldüğünü? ‎
Yahut Mevlana’nın yitip gittiğini? ‎
‎*** ‎
Adı üstünde Münir değil mi o? ‎
Tertemiz, apak. ‎
Parlak mı parlak? ‎
Nurlandıran, ışık veren. ‎
Aydınlatan pırıl pırıl eden. ‎
Ölmedi o. ‎
‎*** ‎
Büyük sanatçılar ne zaman öldü ki bu ülkede? ‎
Elbet bilmem kaç milyon insan bilmekte. ‎
Münir Özkul yaşıyor kalbimizde. ‎
Ve hiç ölmeyecek hep yaşayacak onun gibiler… ‎

sislioda.com