HABUR HÂKİMİ SİLİVRİ’DE

Bazı olaylar vardır, hatırlamak bile istemezsiniz!
Çirkin, yamalı, uyumsuz, düzene aykırı ve salya sızıntısı gibi bir şeydir.
HABUR OLAYI bunlardan biridir. Anımsadıkça kahredersiniz! Ama her şeye rağmen yaşanmıştır ve o günlerden sızan kokular burnunuzu tıkasanız bile genzinize kaçar. Eni konu rahatsız olursunuz tabii…
Tükürmek ister ama çevrenize zarar verecek endişesiyle tüküremezsiniz. Çünkü, insanlığın baş düşmanlarından öldürücü kimyasal silahın dumanı gibidir. Çaresiz ağzınıza birikenleri yutarsınız. Yuttukça mideniz bulanır. Mideniz bulandıkça fenalaşır, en azından sağlığınızı bozarsınız.
İşte böyle bir şeydir HABUR OLAYI…
***
Sözcü Gazetesi’nden Sayın Saygı Öztürk bugünkü yazısının bir bölümünü Habur’daki ÇADIR MAHKEMELERİ’NDE hâkimlik yapan Asabil Yırtıcı ile o dönem Diyarbakır Cumhuriyet Başsavcılığı görevini yürüten Durdu Kavak için ayırmış.
Sayın Öztürk, bu ikisinin de şimdi FETÖ’cülükten Silivri Cezaevi’nde olduğunu söylüyor.
Amacımız sadece bu haberi vermek değil, HABUR OLAYI günlerine sizleri götürmek de değil! Amacımız; “Bizi kim nereden nereye getirdi?” sorusunun cevabı üzerinde birazcık da olsa düşünmenize katkı sağlamak…
***
HABUR bir milattır. PKK’li teröristlerin onur duyacağı, onlara destek verenlerin sevinçle karşıladığı, moral değerlerinin doruklara tırmandığı günlerdir o günler.
Öyle ki Türkiye Cumhuriyeti’nin bölünebilir bir yapısı olduğunun seslendirildiği günler izleyecektir bu günleri. Kısacası, kalleşliklerin kol gezdiği bir dönüm noktasıdır.
Habur, Türkiye Cumhuriyeti Yargısının değer yitimine uğradığı ve teröristlerin ayaklarına gidildiği tarihtir. Mehmetçiklerimizi şehit edenlerin davul zurnalarla karşılanıp köy köy, kasaba kasaba gezdirildiği günler ta o zamanlar başladı. İğrenç ve yüz karası günler…
***
Sayın Öztürk yazısında der ki:
“Bölücü örgütün bu kadar güç kazanması, onlara karşı operasyonların yapılmaması işte o günden sonra başladı…”
***
Doğru değil mi dedikleri?
Derler ki o günden sonra askerlerimiz başını çeviremez, polislerimiz gördüklerini göremez oldu!.. PKK şehir yapılanması aldı başını gitti… Güçlendikçe güçlendiler, şiştikçe şiştiler ve başımıza daha da büyük bela oldular…
***
PKK’nin sümüklü bir çocuk örneği köşesinde gizlenmeye başladığı günlerdi.
Her Kürt kardeşimizin PKK’ye nefret dolu olduğu günlerdi.
Sonra…
Aniden bizden bihabersiz, sessiz bir şeyler oldu.
OSLO’yu getirdiler önümüze!
Hayret ettik! İnanamadık bir türlü…
****
Bu ülke sevdalılarının yandı yürekleri,
Pis ve ekşimsi bir acıyla doldu içleri!
Unuttunuz mu? Onlar hıçkırıklarla sesleniyordu…
***
Ötede Devleti yönetenler;
“Teröristlerle görüşenler ŞEREFSİZDİR” diyordu.
***
Halkımız!
Her şeyden habersiz salıncağa binmiş sallanıyordu.
Herkeste ayrı bir tat.
Herkeste ayrı bir at.
Anlaşılmaz ve yabancı bir hava esiyordu.
Çuvallarla kömür, yağ, makarna ve nohut akıyordu…
PKK güçlendikçe güçleniyordu…
***
FETÖ için de olanlar farklı değildi…
Önce güçlenmesine izin verdiler.
“Ne istediler de vermedik!” dediler…
Sonrası malum!..
***
Derler ki; “Eğer Allah sevdiği kulunu (ya da fakir kulunu) sevindirmek isterse; önce eşeğini kaybettirir, sonra buldururmuş!”
Elbette Yüce Allah’ın nitelikleriyle uyuşmaz bu sözler. Yakıştırmadan öte bir şey değildir. Sırf taşı gediğine koymak için! Ama ülkemizde yaşananları burada anlatılmak istenenlerle kıyaslamak hata olmasa gerek…
Önce PKK ve FETÖ’nün güçlendikçe güçlenmesine ses etmediler. Hatta izin verdiler…
Başımızı iyice belaya soktuktan sonra!..
Şimdi de onlardan bizi kurtarmaya çalışıyorlar…
***
Bakınız;
Ey vicdan sahipleri!
Ey izan sahipleri!..
Ne olur görünüz geçmişte olan biteni!..
Dünü unutarak bugüne sahip çıkamazsınız.
Açın belleğinizin kapısını, girin içeri…
Görün neler varmış, neler olmuş bitmiş?
DÜNÜ UNUTARAK yarınları kucaklayamazsınız…

Hüseyin Yeğin

sislioda.com