Konumuz ASKERLER!

Değişimler hızlı, çarpıcı ve şaşırtıcı!
Konumuz askerler!
Lakin!..
Gözaltına alınanlar değil.
Tutuklananlar da değil!
İhraç edilenler hiç değil!
Cezalandırılanlar desen onlar hiç mi hiç değil!
***
Konumuz askerler!
Ama!..
Liseleri kapatılan askerler değil!
Harp okullarının kapılarına kilit vurulan askerler de değil!
Yahut daha bilmediğimiz yerlerde iken bir kerecik dahi açılmamacasına üstüne örtü çekilen yerlerde bulunan askerler hiç mi hiç değil!..
***
Konumuz askerler!
Amma velakin!
Nizamiye kapılarının önüne çöp kamyonları dayatılarak aşağılanan askerler değil!
Nizamiye giriş çıkışlarında ha bire üstü aranan askerler de değil!
Konuşlandıkları yerlerden alınıp bilmem nerelere gönderilen askerler hiç değil!
İtilen kakılan, yaşadığı burukluğu sessiz, kimsesiz yüreğinde duyan, aklı sersemletilmiş, ne yapacağını bilmez hâlde sağda solda dolaşan askerler hiç mi hiç değil!..
***
Konumuz askerler!
Ulusal ve Resmi Bayramlarda,
Mahalli Kurtuluş Günlerinde,
Atatürk Günleri ve Tarihi Günlerde,
Yapılacak Tören ve Kutlamalarda PROTOKOL DEDİKLERİ SIRADAN SAF DIŞI EDİLEN ASKERLER…
***
Konumuz askerler!
Tören kıtası adı altında ya da başka bir ad altında bayram alanlarında boy gösteren askerlerin, veyahut ne bileyim işte başka nedenle oralarda bulunan askerlerin komutanı olan askerler…
Ulusal ve resmi bayramlarda çağrılıp da eskilerin şeref tribünü dedikleri yerlerde ne yapacağını bilmez hâlde bırakılan, anlamsız bakışlarını sağda solda dolaştıran askerler…
Giydiği üniformanın onurunu korumak için başını daima dik tutan; ama bayramlarımızda gözlerden ve gönüllerden itilmek istenen askerler…
***
Konumuz askerler!
Bu ulus için,
Bu ülke için,
Canını feda etmekten bir an bile geri durmayan,
Gece gündüz demeden çalışan,
Mehmet’inin çakı gibi olması için, vurduğu yerden ses getirmesi için bin bir türlü acılar çeken askerler…
***
VE KONUMUZ ANITKABİR’E GİDERKEN ÜSTÜ DİDİK DİDİK ARANAN ASKERLER…
Anlatayım ama dayanabilirseniz!..
Gözleriniz ıslanmazsa, bakışlarınız sabitlenmezse,
Kahretmezseniz kendinize,
Ve onurla süslenmiş tarihimizden utanç duymayacaksanız anlatayım…
Yüreğinizde azıcık insanlık ve zerrece tarihten yansıyan kalıntı varsa,
Sesimi değil gözlerimi dinleyin…
Kahrından düzensiz ve çaresiz atıp atıp duran kalbimi değil…
Sadece yüzümdeki renklerin sesini dinleyin…
Çocuğumuzun, eşimizin ve sevdamız olan ülke toprağımızın altından gelen sesleri dinleyin…
***
Nedir bu?
Kim dost bize, kim düşman ülkemize?
Yetmedi mi bunca çirkinlikler,
Daha var mı geride bilmediğimiz nice çirkeflikler?
Yetti, yetti, yetti artık…

sislioda.com